تاریخچه پلیمر ها

شاید بتوان عنوان نمود که که پلیمر و علوم مرتبط با آن از قرن نوزهم میلادی شناخته شده است . و البته اغلب داشمندان آن دوران تصور روشنی از ساختار پلیمرها نداشته اند . نظریه رایج در آن زمان این بوده که پلیمرها مجموعه ای از مولکولهای کوچک شبیه کلوئیدها هستند که با نوعی نیروی ثانویه در کنار یکدیگر نگهداشته می شوند .

این نظریه در گذر زمان جایگاه خود را به نظریه های هرمان اشتودینگر واگذار کرد که معتقد بود خواص پلیمرها به نیروهای بین ملکولی عادی موجود بین ملکول های با وزن زیاد ارتباط دارد و در اصطلاح درشت ملکول به آنها اطلاق نمود .

در ادامه پژوهش های دانشمندان دیگر به توسعه تجاری لاستیک نئوپرن و الیاف پلی آمید منجر گردید . در زمان جنگ جهانی دوم گشایش ها و پیشرفت های بسیاری در شیمی پلیمرها بویژه با توسعه لاستیک سنتزی به وقوع پیوست زیرا لاستیک طبیعی که تولید آن در مناطقی همچون خاور دور رو به رشد بود ، به آسانی قابل دسترس نبودند .

بعد از جنگ پیشرفت های بسیاری حاصل شد که از مهمترین آن ها کشف کاتالیزورهای کوئوردیناسیون برای آغاز پلیمر شدن توسط زیگلر در آلمان بود .

همچنین بکارگیری سیستم های جدید برای ابداع پلیمرهایی با شیمی فضایی کنترل شده توسط ناتا در ایتالیا گام مهم دیگری در جهت تحول صنایع پلیمری محسوب می گردد .در حقیقت زیگلر سامانه های کاتالیزوری اولیه را کشف کرد و فعالیت های ناتا در زمینه پلیمر کردن پلی پروپیلن ، به تولید پلی پروپیلن بلوری و تعیین ساختار بلوری آن منجر گردید . این فعالیت ها امروز اساس کاتالیزورهای زیگلر – ناتا را تشکیل می دهد .

در سال های بعد پیشرفت های مهمی در زمینه علوم پلیمر به وقوع پیوست که برخی از آنها عبارتند از :

• پلیمرهایی با پایداری گرمایی و اکسایشی عالی
• پلیمرهای جایگزین فلزات
• الیاف آروماتیک بسیار مقاوم برای استفاده در انواع کاربرد ها ازجمله نخ تایر تا کابل های تاسیسات استخراج نفت اقیانوسی
• پلیمرهای اشتعال ناپذیر
• پلیمرهای تخریب پذیر که به کاهش حجم ضایعات پلاستیک ها کمک شایانی می نماید
• پلیمرهای معدنی
• پلیمرهای رسانا
• پلیمرهایی که به عنوان نگهدارنده های نامحلول برای کاتالیزورها یا پروتئین های سنتز نوکلئیک اسید به کار می روند .

در واقع می توان قرن بیستم را قرن درشت ملکول ها نامید .

امروزه پلیمرها را به شیوه های گوناگون تقسیم بندی می کنند ، مثلا” بر اساس خواص مکانیکی ، فیزیکی یا کاربردنهایی . پلیمرها به پلاستیک ها ، الیاف ، لاستیک ها ( الاستومرها ) پوشش ها و چسب ها طبقه بندی می شوند.