مقاومت ویژه گرمایشی بستر دفن کابل

شناخت صحیح از مقاومت ویژه خاک و مواد بسترساز نه تنها بهره برداری بهینه از کابل را در دمای مجاز بهره برداری امکان پذیر می سازد ، که زمینه جلوگیری از پیر شدگی های زود هنگام و فرسایش وابسته به گرمای بیش از اندازه را فراهم می آورد . 

افزایش مقاومت ویژه گرمایشی خاک در پی خشک شدن خاک پیرامون کابل به ویژه برای کابل هایی که در یک زمین نامناسب با بارپر به صورت یکنواخت و پیوسته بهره برداری می شوند ، بسیار خطرناک است .

اگر محیط پیرامون کابل اندکی گسترده تر بررسی شود ، سه منطقه جدای از هم در آن مشخص می شود . در هر شرایط ، هریک از این مناطق می تواند دارای مقاومت ویژه گرمایشی متفاوتی باشد. این سه مناطق عبارتند از :

• خاک دست نخورده

اگر خاک دست نخورده باشد و مواد دیگری مانند پسمانه های درختی نداشته باشد ، مقاومت ویژه گرمایشی آن معمولی است و مقدار آن در سرزمین های اروپا بیشتر از Km/W  1 نمی شود . اگر زمین دارای خاک دستی بوده و تنها با تفاله خاکستر و چیزهایی همانند ، مخلوط و اندکی فشرده باشد مقاومت ویژه گرمایشی و فیزیکی خاک را با دقت بیشتری باید اندازه گیری کرد .

• خاک دستی

برای پرهیز از آسیب رسانی به کابل در زیر زمین ، شیار باید از خاک بدون خرده آجر ، قلوه سنگ و آشغال های ساختمانی و جز آنها پر و تا آنجا که نیاز باشد به هم فشرد ، برای این هدف خاک حفاری مناسب است . در این صورت ویژگی های فیزیکی و گرمایشی آن با خاک دست نخورده یا بکر یکسان می باشد .

مواد بسترساز باید تهی از سنگ و قلوه سنگ بوده ، شامل شن و یا دیگر انواع خاک هایی باشد که به خوبی درهم فشرده می شوند ، قطر بزرگترین ذرات این خاک نباید بزرگتر از 10 میلی متر باشد .این خاک باید در لایه ای به کلفتی 10 سانتی متر در شیار ریخته شده ، با دستگاه کوبه دستی به هم فشرده شود و سپس روی کابل را نیز تا 30 سانتی متر بپوشانند .

اگر بستر کابل تخته سنگی یا پوشیده از قلوه سنگ باشد ، باید روی آنها را با خاک بستر ساز جایگزین سازند . باتلاق ها ، سیاه آب ها ، خاکستر و خرده آجرها ، مصالح ساختمانی و خاک های آلوده باید جایگزین شوند و تا ارتفاع 20 سانتی متر بالاتر از کابل نیز خاک جایگزین ریخته شود . در این جاها ، می توان از خاک حفاری سود برد به شرط آنکه ویژگی های مناسبی داشته باشد .