نحوه اندازه گیری ضخامت عایق در سیم و کابل

کلیات

اندازه گیری ضخامت عایق ممکن است به عنوان یک آزمون مستقل یا به عنوان مرحله ای از روند انجام آزمونهای دیگر ( مانند تعیین ویژگیهای مکانیکی ) مورد نیاز باشد .

در هر صورت ، روش های گزینش نمونه ها باید مطابق استاندارد سیم و کابل مربوطه باشد .

دستگاه اندازه گیری

از دستگاه پروفایل پروژکتور با بزرگنمایی دست کم 10 و با دقت 01/0 و یا میکروسکوپ مدرج یا مقطع نما ( میلی متر و با تقریب 3 رقم اعشار) باید برای اندازه گیری ضخامت عایق کمتر از 5/0 میلی متر استفاده کرد .

در صورت تردید ، میکروسکوپ مدرج باید به عنوان مبنا به کار رود .

چنانچه زیر و یا روی عایق لایه های حفاظ الکترواستاتیکی غیر قابل برداشتن وجود داشته باشد ، نباید در اندازه گیری ها در نظر گرفته شوند .

چنانچه زیر و یا روی عایق مات ، لایه های حفاظ الکترواستاتیکی غیر قابل برداشتن وجود داشته باشد ، باید یک میکروسکوپ مدرج به کار برد .

بندهای تخت بدون روکش باید مطابق شکل اندازه گیری شده و ضخامت عایق بین دو رشته به اندازه نصف فاصله بین هادی ها در نظر گرفته شود .

در تمام موارد اولین اندازه گیری باید در نازک ترین محل انجام شود .

چنانچه نشانه گذاری روی عایق منجر به کاهش موضی ضخامت آن شود ، این قسمت از عایق نباید در اندازه گیری برای محاسبه مقدار میانگین به کار رود .

به هر حال ضخامت در محل نشانه گذاری باید مطابق با حداقل الزامات تعیین شده در  استانداردهای سیم و کابل مربوطه باشد .

ضخامت عایق 5/ 0 میلی متر یا بیشتر با تقریب دو رقم اعشار و ضخامت عایق کمتر از 5/0 میلی متر با تقریب سه رقم اعشار بر حسب میلی متر خوانده میشود .

نتایج باید مطابق موارد تعیین شده در الزامات آزمون سیم و کابل مربوطه ارزیابی شوند .

در آزمون های مکانیکی ، مقدار ضخامت میانگین هر آزمونه باید از 6 نتیجه آزمون اندازه گیری شده از همان آزمونه محاسبه شود .

روش آزمون

نمونه ها باید از سه محل به فاصله حداقل یک متر برداشته شوند .

در مورد کابل های تا پنج رشته مطابقت روی هر کدام از رشته ها و در مورد کابل های بیشتر از پنج

رشته مطابقت روی پنج رشته بررسی می شود .

چنانچه بیرون کشیدن هادی مشکل باشد ، این عمل باید توسط دستگاه آزمون کشش انجام شود و یا تکه ای از رشته ها باید با کش آوردن یا وسایل مناسب دیگر که عایق بندی را خراب نکند ، شل شود .