گاز در لامپ های رشته دار

در لامپ های اولیه برای جلوگیری از اکسید شدن رشته ، هوای حباب را خارج می کردند . وجود خلاء باعث تسریع تبخیر سطحی رشته می گردید. و امروزه لامپ های تخلیه شده فقط در توان های خیلی کم ساخته می شوند و درجه حرارت آنها به حدود 2100 درجه سانتیگراد محدود است .

برای ممانعت از تبخیر رشته در درجه حرارت های بیشتر از 2500 درجه سانتیگراد ، شیشه را از گازهای خنثی پر می کنند . در ابتدا از گاز ازت استفاده می گردید لیکن بعدها گاز آرگون به علت داشتن ضریب انتقال ویژه حرارت کمتر که تلفات حرارتی را کاهش می داد مورد استفاده قرار گرفت .

لامپ های امروزی از آرگون با درصد کمی ازت پر می شوند . درصد آرگون بیش از 90 درصد و درصد ازت کمتر از 10 درصد است . مقدار کم ازت برای جلوگیری از جرقه زدن بین سیم های ورودی به لامپ است .

گاز کریپتون دارای ضریب انتقال حرارت کمتر است و دارای ملکول های بزرگتر و سنگین تر است که باعث کاهش تبخیر سطحی می گردد لیکن به دلیل مشکلتر بودن تهیه آن این لامپ ها گرانتر تمام می شود و تنها در لامپ های روی کلاه معدنچیان مورد استفاده قرار می گیرد .

گاز گزنون هم به علت کمیابی خیلی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد . نکته قابل توجه این است که گازهای مورد استفاده برای پرکردن لامپ های رشته دار همگی در هوا موجودند .

بایستی توجه داشت که مقدار تبخیر سطحی تنگستن با واحد کیلوگرم بر متر مربع سطح بر ثانیه اندازه گیری می گردد و شدیدا” تابع درجه حرارت رشته و فشار گاز داخل حباب است . به عنوان مثال در فشارهای حدود ک اتمسفر ( 76 سانتیمتر جیوه ) میزان تبخیر خیلی کم است . به این دلیل فشار گاز داخل را طوری در نظر می گیرند که در حرارت کار لامپ حدود یک اتمسفر باشد .