شرایط نگهداری ، طول عمر و تعویض روغن کشش
نگهداری امولسیون کشش
کلیه امولسیون های کشش در طول عمر مفید خود تحت تاثیر و حمله میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ، قارچ ها ، مخمرها و … هستند . آب موجود در امولسیون خود مناسبترین محیط برای رشد این عوامل است .
شرایط زیر همواره محیط امولسیون را مستعد رشد و نمو این عوامل می سازد :
- کثیفی مخازن ، لوله ها و تجهیزات دستگاه کشش که این شرایط سبب می گردد تا میکروب های موجود در لجن امولسیون تازه را مورد هجوم قرار دهند .
- گردش نامناسب روغن کشش در سیستم بدلیل تعطیلی و یا توقف کار ماشین در یک دوره طولانی
- آلودگی آب به میکروب ها
- ورود فضولات و آشغال به داخل امولسیون کشش
- درجه حرارت محیط و وجود روطوبت در هوا
- ورود گرد و خاک به داخل امولسیون
- وجود ذرات مس
وجود ذرات مس در روغن کشش از اهمیت بسیاری برخوردار است . فرآیند نازک کاری فلز مس همواره با تولید ذرات مس همراه است که این ذرات بصورت معلق در امولسیون باقی می ماند . این گونه از ذرات می تواند بصورت اکسید مس و یا مس خالص پوشده از اکسید باشند . در شرایطی که درجه حرارت امولسیون بیش از حد مجاز بوده و یا حجم مخزن روغن کشش بیش از مقدار مناسب برای گردش آن باشد چربی موجود در روغن هیدرولیز شده و اسیدهای چرب آزاد می گردند که با اکسید مس واکنش داده و املاح صابونی مس غیر محلول در آب را تشکیل می دهند .
این املاح به امولسیون رنگ سبز روشن داده و تجمع آنها در نهایت باعث ایجاد لجن می گردد . ذرات مس جذب این لجن شده و رسوب دادن ذرات دچار مشکل می گردد . توجه به این نکته ضروری است که افزایش این لجن ها در نهایت سبب گرفتگی لوله ها و سوراخ حدیده ها می گردد . در این شرایط بایستی روغن کشش سریعا” تعویض گردد .
عوامل موثر در طول عمر روغن کشش
عوامل موثر در تعیین طول عمر و کارائی روغن کشش مورد استفاده در فرآیند کشش هادی سیم و کابل به صورت کلی به شرح زیر می باشند :
- افزایش تنش سطحی
- افزایش میزان ذرات معلق و املاح صابونی مس
- کاهش نسبت درصد چربی به کل املاح قلیایی
- افزایش هدایت الکتریکی
با تعیین طول عمر روغن کشش توسط عوامل فوق بایستی نسبت به تعویض امولسیون اقدام نمود و اضافه کردن روغن غلیط تازه و یا مواد شیمیایی به دلیل تاثیر مخرب امولسیون بر فلکه های کشش و حدیده ها مقرون به صرفه و اقتصادی نمی باشد .
در ادامه به شرح مختصر این عوامل خواهیم پرداخت :
- تنش سطحی : بهترین مقدار تنش سطحی برای امولسیون های کشش بین 30 تا 40 دین بر سانتی متر می باشد . فرآیند خیس کردن امولسیون با افزایش تنش سطحی آن کاهش می یابد . بر این اساس با عبور میزان تنش از مرز 40 دین بر سانتی متر به دلیل کاهش شدید قابلیت خیس کردن امولسیون ، می بایستی روغن کشش را تعویض نمود .
بایستی توجه داشت که در این شرایط و در صورت نرمال بودن میزان چربی امولسیون و به حد نرسیدن سایر عوامل ، می توان با افزودن روغن غلیظ و بالا بردن چربی تا حدودی تنش سطحی را بهبود بخشید .
- نسبت چربی به کل املاح قلیایی نیز یکی از عوامل تعیین طول عمر مفید روغن کشش می باشد . این نسبت بیان کننده وجود میزان چربی برای هر قسمت املاح قلیایی در امولسیون است . قطعا” کاهش ماده روانکار در امولسیون سبب کاهش کیفیت روانکاری آن می گردد .
- وجود اکسید مس در امولسیون کشش بدلیل خاصیت سایندگی آن سبب خوردگی سریع حدیده می گردد . معمولا” برای اطلاع از میزان اکسید مس حدود 50 سانتیمتر مکعب از امولسیون را با قرار دادن در دستگاه سانتریفوژ و یا با ساکن قراردادن آن جهت رسوب می توان تعیین نمود . در این شرایط ذرات نارنجی رنگ اکسید مس به آسانی قابل شناسایی می باشند .
بدون دیدگاه