آشنایی با سختی در فلزات مورد استفاده سیم و کابل

سختی خاصیت اصلی یک ماده نیست  ولی به خواص الاستیک و پلاستیک آن مربوط می شود .به طور کلی سختی جسم  عبارت است از مقاومت در برابر نفوذ به آن جسم .

آزمایش سختی برینل

از قدیمی ترین آزمایشهای استاندارد برای تعیین سختی جسم است . در این آزمایش گلوله ای از فولاد سخت شده به قطر یک سانتیمتر را در شرایط استاندارد و تحت نیروی 500 یا 3000 کیلوگرم بر سطح صیقلی شده نمونه فشار می دهند . قطر سوراخ ایجاد شده در سطح نمونه را به کمک میکروسکوپ اندازه می گیرند و از روی آن سطح تماس گلوله و نمونه را پیدا می کنند . عدد سختی حاصل تقسیم نیرو بر سطح آن است .

از این روش بیشتر برای سنجش سختی محصولات ریخته گری فولاد و چدن به کار می رود .

آزمایش سختی راکول

فرو شونده کوچکی که اغلب گلوله  16/1 اینچی و یا مخروط الماسی است با نیروی جزیی 10 کیلوگرم در سطح جسم  فرو رفته و سوراخ  ریزی  در آن ایجاد می کنند .

در این موقع عقربه سنجش را بر روی صفر قرار داده و  نیروی کلی را وارد و سوراخ عمیق تری در سطح نمونه ایجاد می کنند .

پس از توقف عقربه نیروی کلی را بر می دارند  که در این حالت عقربه درجه سختی جسم را نشان می دهد .

این آزمایش به جای مساحت ، عمق فرو رفتگی را در نظر می گیرد و برای تعیین سختی سطح فلزاتی که در اثر عملیات حرارتی و یا کربن دادن سخت شده اند ، برای آزمایشات روزمره محصولات انبوه و نمونه های نازک مناسب است .

آزمایش سختی ویکرز

این آزمایش شبیه آزمایش برینل است با این تفاوت که فرو شونده  ویکرز ، هرم الماس مربع القاعده است .

مانند آزمایش برینل درجه سختی ویکرز نسبت بار وارده بر سطح تماس بین فروشونده و نمونه آزمایش است .

آزمایش سختی الاستیکی

هنگام استفاده از سختی سنج shore یک قسمت از سطح پرداخت شده و صاف فلز در دستگاه سختی قرار گرفته و گلوله فرو رونده از ارتفاع معینی بر روی سطح مذکور رها می شود .

میزان ارتفاع بازگشت گلوله توسط عقربه بر روی شماره گیر ثبت می شود . ارتفاع بازگشت متناسب با سختی سطح است