پخت پلی اتیلن با استفاده از سیلان کابل

این روش از جدیدترین روش های پخت پلی اتیلن می باشد . در این روش پلیمر پلی اتیلن با استفاده از روش پل های سیلوکسان کراس لینک می گردد . اصول پایه ای این روش توسط کورنینگ در 1970 میلادی و در کشور انگلستان تکمیل گردید . این روش یک شیوه دوجزیی است مه در آن هردوماده را همزمان آماده می سازند :

نخستین ماده پلیمر پلی اتیلن است که می بایستی کراس لینک گردد و ماده دیگر واکنش گری می باشد که فرآیند پخت به کمک آن ادامه می یابد . این دو ماده در دستگاه اکسترودر با یکدیگر آمیخته شده و پلی اتیلن شناور در آب یا بخار کم فشار در کنار کاتالیست پخته و کراس لینک می گردد .

بدلیل آنکه بنیان ها همواره در حال بازیابی هستند در این روش تنها به مقدار اندکی پراکسید دی کیومیل نیاز می باشد . در روش پراکسید از آنجا که آب عامل واقعی فرآیند است مقدارش زیاد است ولی از آنجاییکه پلیمر اتیلن در دمای 80 درجه سانتیگراد تنها قادر به جذب 100 ppm آب می باشد لذا xlpe  حاصل همواره مقدار اندکی آب دارد .

این فرآیند در حضور آب و یک کاتالیست انجام می گیرد . در این روش الکوکسی سیلانها به صورت بنیان به زنجیره های پلیمر پیوند خورده و سپس در کنار آب یک فرآیند هیدرولیز روی می دهد و به دنبال آن گروه های سیلانولی شکل گرفته که بندهای میان میلوکسانها را به یکدیگر پیوند می دهند . از آنجا که سیلان پیوند خورده می تواند تا سه گروه الکوکسی واکنش دار را در خود جای دهد این امکان را ایجاد می نماید که در نقاطی از ماده گروه درهمی از پیوندها ایجاد گردد .

همانند پلی اولفین ها ، xlpe نیز در برابر پدیده اکسایش تابعی است از زمان و دمای – وابسته به تجزیه اکسایشی و می بایستی با افزودن چند اکسیدانت آن را در برابر این پدیده حفظ کرده تا بتواند در زمان طولانی بهره برداری در برابر دمای 90 درجه سانتیگراد مقاومت لازم را داشته باشد .

از آنجا که آب به عنوان عامل کراس لینک ، در ماده برجای می ماند و به اجبار به درون گوشت عایق رانده می شود لذا هرچه ضخامت عایق بیشتر باشد زمان مورد نیاز پخت بیشتر خواهد گردید .

البته زمان انجام فرآیند نیز محدود می باشد ، معمولا” زمان پخت لایه ای به کلفتی 5/2 میلی متر در دمای 90 درجه سانتیگراد در آب ، نزدیک به 4 ساعت می باشد .