کابل های شیلد دار
به کابلی گفته می شود که شامل لایه محافظ داخلی باشد. هدف از شیلد دار کردن کابل ها محافظت اطلاعات جاری در کابل ها در برابر تداخلات الکتریکی و مکانیکی است.
بر اساس الزامات استاندارد EN 50288 بصورت کلی حفاظ عناصر در کابل های ابزار دقیق و یا کنترل می تواند به صورت زیر باشد :
- بافت فلزی ساده یا اندود شده با کمینه ضریب پرکننده 6/0
- ترکیبی از ورق نازک و بافت فلزی ساده یا اندود شده با کمینه ضریب پرکننده 3/0، که در صورت به کاربردن این نوع حفاظ ، استفاده از سیم تخلیه انتخابی خواهد بود
- ورق نازک با کمینه همپوشانی 20 درصد و با سیم تخلیه در تماس مستقیم با سوی فلزی ورق نازک به کاربرده می شود.
هنگام انتخاب جنس حفاظ ، باید دقت خاصی در مورد احتمال خوردگی جنس آن بعمل آید . این امر نه فقط از نظر مکانیکی بلکه از نظر ایمنی الکتریکی نیز حایز اهمیت است .
کابل های ابزار دقیق برای انتقال سیگنال های آنالوگ و دیجیتال در صنعت استفاده می شوند و اگر این کابل ها داری شیلد نباشند وقتی که در مجاورت کابل های پاور و یا نویز های الکتریکی قرار گیرند، نمی توانند پارامترهای صحیح را منتقل کنند و سیگنال های دریافتی ممکن است دارای خطا و اعوجاج باشد. در صورت به کارگیری اسکرین (شیلد)، مدار انتقال در برابر تداخلات مغناطیسی بیرونی محافظت میشود .
این نوع کابل ها برای اتصال اجزاء دستگاه های مورد استفاده در خطوط تولید ، شامل ماشین افزار و تجهیزات حمل و نقل مکانیکی مناسب هستند .
اتصال مستقیم این کابل ها به برق اصلی مجاز است . خمش مستمر کابل های شیلد دار مجاز نیست . اگر درحین به کارگیری این کابل ها لزومی به حرکت آنها نباشد نصب در کانال ها ، سینی ها و غیره توصیه می گردد . به کارگیری این کابل ها در مکان هایی که حد متعارفی از تداخل میدان مغناطیسی وجود داشته باشد پیشنهاد می گردد . این کابل ها برای استفاده در داخل ساختمان و جایی که دمای محیط بین 5+ تا 40+ درجه سانتیگراد باشد طراحی شده اند .
بدون دیدگاه