تاثیر کیفیت آب و درجه حرارت در کارکرد امولسیون کشش هادی سیم و کابل

کیفیت آب

آب مورد استفاده برای تهیه امولسیونهای کشش مورد استفاده در هادی سازی سیم و کابل  از اهمیت بسزایی برخوردار است . فارغ از درجه حرارت آب برای مخلوط کردن ، میزان سختی آب نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد .

برای تهیه امولسیون کشش استفاده از آب تقطیر شده مطلوب تر است ، اما بدلیل آنکه امولسیون تازه تا چند روز نخست تمایل به ایجاد کف دارد معمولا” توصیه می گردد که فقط برای تهیه امولسیون تازه از آبی که درجه سختی آن بین 5 تا 8 درجه است استفاده گردد .

املاح و نمک های محلول در آب پس از مدتی سبب کاهش تعادل بین دو فاز امولسیون میگردد که میزان آن تابع ماده امولسیون کننده است .  معمولا” یک امولسیون تا درجه سختی 40 که معادل 400 میلی گرم اکسید کلسیم است پایدار می باشد .

در کشش های سبک فاین و سوپر فاین و همچنین مفتول های مورد استفاده برای خطوط سیم لاکی همواره توصیه می گردد که از آب مقطر برای تهیه امولسیون کشش استفاده گردد .

صرف نظر از سختی آب ، میزان کلراید بدلیل نقش این ماده در خورندگی مس نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد . میزان کلراید آبی که برای تهیه امولسیون و رقیق سازی روغن استفاده می شود هرگز نباید از مرز 150 میلی گرم بر لیتر تجاوز نماید . در صورتیکه حجم امولسیون زیاد باشد حتی این مقدار نیز ممکن است مشکل زا گردد .

در مناطقی که آب آن دارای سختی بالا بیش از 20 درجه می باشد توصیه می گردد که حتما” با سازندگان روغن در این زمینه مشورت گردد تا روغن مناسب برای چنین سختی پیسنهاد شود . ماده امولسیون کننده بعضی از روغن ها قادر است حتی تا درجه سختی 90 درجه نیز پایدار بماند .

برای اجتناب آز کاهش طول عمر امولسیون کشش و حفظ بهتر آن لازم است که در مورد آب مورد مصرف نکات زیر رعایت گردد :

1- همواره برای تهیه امولسیون کشش تازه از آبی با سختی کم ( 5 تا 8 درجه ) استفاده گردد .

2- برای جبران آب تبخیر شده امولسیون از آب مقطر اسفاده گردد .

بایستی توجه داشت که نبایستی از آبی که به روش شیمیایی سبک شده است بلافاصله و مستقیما” برای تهیه امولسیون استفاده کرد ، زیرا این آب حاوی املاح زیادی از سدیم است که سبب ایجاد کف می گردد ، بر این اساس ضروری است که این نوع از آب قبل از استفاده توسط آبی عاری از هرگونه نمک رقیق گردد .

درجه حرارت

بهترین درجه حرارت برای یک امولسیون کشش بین 35 تا 45 درجه سانتیگراد است . درجه حرارت بالای 50 درجه سانتیگراد موجب از دست رفتن کارایی ماده امولسیون کننده و به دنبال آن جداسازی بین دو فاز روغن و آب می گردد و شرایط روانکاری مناسب امولسیون نیز از بین می رود .

از سوی دیگر بالا بودن درجه حرارت امولسیون ، تبخیر بیش از حد آب آنرا بدنبال خواهد داشت که با توجه به افزودن آب برای جبران آن سبب افزایش املاح و نمکهای محلول در امولسیون و در نهایت کاهش عمر مفید امولسیون می گردد .در عین حال امولسیون با درجه حرارت بالا کارایی کمتری در اخذ حرارت قطعات دستگاه کشش و انتقال آن به خارج از سیستم خواهد داشت.

بر این اساس کنترل درجه مداوم درجه حرارت از اهمیت زیادی برخوردار خواهد بود . برای پایداری درجه حرارت مناسب امولسیون لازم است که همواره مقداری از حرارت آن کاسته شود که معمولا” برای این منظور از مبدل های حرارتی استفاده می گردد .

خنک کردن امولسیون نه تنها از نظر پایداری آن مورد توجه است بلکه از وظایف عمده امولسیون ( صرف نظر از روانکاری ) که انتقال حرارت از فلکه ها و حدیده ها است را نیز در بر میگیرد . کاهش حرارت سبب جلوگیری از آسیب دیدگی این قطعات بویژه حدیده های الماسه می گردد .

بایستی توجه داشت که در صورت استفاده از امولسیون خیلی سرد نه تنها کیفیت روانکاری مطلوبی نخواهیم داشت بلکه ممکن است در سیستم کشش کف زیادی نیز تولید گردد . لذا توصیه می گردد که برای مناطق سردسیر و بخصوص در خلال تعطیلات ، عملیات گرماسازی امولسیون علاوه بر خنک سازی آن مورد استفاده قرار گیرد .