پلی اتیلن ها

در ساده ترین فرم ملکولی پلی اتیلن شامل زنجیره اصلی طویلی از تعداد زیادی اتم های کربن با یک جفت اتم هیدروژن متصل به این کربن هاست که توسط پیوند کووالانسی بهم متصل شده اند ، انتهای زنجیر به گروه های متیل ختم گردیده است .

از نظر شیمیایی رزین های خالص پلی اتیلن الکان های با فرمول کلی C₂N_h4N+2 هستند ، که در آنها n درجه پلیمر شدن است یعنی تعداد مونومرهای اتیلنی که برای تشکیل زنجیر پلیمریزه شده اند .  بر خلاف مواد آلی معمول ، پلی اتیلن شامل مولکول های شناخته شده ای نیست .

رزین های پلی اتیلن شامل زنجیر هایی با طول زنجیر اصلی متفاوتی هستند . بطور معمول درجه پلیمر شدن بیشتر از 100 و می تواند به بزرگی 250000 یا بیشتر باشد ، معادل با وزن ملکولی از 1400 تا بیش از 3500000 پلی اتیلن با وزن ملکولی کم ( اولیگومرها ) با درجه پلیمر شدن بین 8 و 100 جامدات واکس مانندی هستند که شامل خواصی که بطور عمومی به پلاستیک ها نسبت داده می شود نیست .

وقتی که درجه پلیمر شدن کمتر از 8 است ، الکان ها در دما و فشار معمولی گاز یا مایع هستند . ملکول های پلی اتیلن می تواند شاخه دار با درجات متفاوت و مقدار کمی حالت غیر اشباع نیز باشند .

انواع متفاوتی پلی اتیلن وجود دارند ، همه آنها بطور کلی حاوی زنجیر اصلی از اتم های کربن با اتصال کووالانسی با اتم های هیدروژن آویزان به آنها هستند ، بطور عمده تفاوت از شاخه ها که طبیعت ماده را معین می کند ، ناشی می گردد .

انواع متفاوتی از شاخه ها وجود دارد ، از محدوده گروه های آلکیل ساده تا گروه های با عاملیت اسیدی یا استری .

در وسعت کمتر ، تفاوت از نقص در زنجیر اصلی پلیمر ناشی می گردد ، این مورد بطور اساسی شامل گروه های وینیل است که اغلب به انتهاهای زنجیر متصل شده اند . در حالت جامد ، شاخه ها و دیگر نقایص در ساختمان زنجیر منظم میزان بلورینگی نمونه را محدود می کند . زنجیرهایی که نقایص کمی دارند دارای درجه بلورینگی بیشتری در مقایسه با آن زنجیر هایی که نقایص زیادی دارند هستند .

نواحی بلوری بهتر از نواحی غیر بلوری متراکم می گردند ، دانسیته کلی رزین پلی اتیلن با افزایش درجه بلورینگی افزایش می یابند .بطور کلی هر قدر غلظت شاخه ها بیشتر باشد دانسیته جامد کمتر می باشد .

روش های مورد استفاده برای هویت شناسی رزین های پلی اتیلن و محصولات آن بیشمار هستند و اصول کارائی و طیف وسیع از خواص آنها متنوع است . به خاطر رابطه نزدیک بین ویژگی های مولکولی ، شکل شناسی و مشارکت آنها در کیفیت محصول نهایی ، تکنیک های معینی ممکن است اطلاعاتی در رابطه با شاخص های بیشمار نمونه را ارئه دهد .

بنابراین گرماسنجی روبشی دیفرانسیلی می تواند اطلاعاتی درباره درجه تبلور و توزیع ضخامت بلورک ها ارائه دهد ، که این اطلاعات را می توان برای پیش گویی مدول الاستیک و دمای گرمای بی شکل شدن استفاده نمود .

یک تکنیک منفرد ، نمی تواند تصویر جامعی از نمونه پلی اتیلن ارائه دهد و داده های خام باید به طور مناسبی به همراه نتایج تجربی دیگر تفسیر شود .

تعیین هویت و آزمایش کردن نمونه های پلی اتیلنی می تواند در پنج قسمت دسته بندی شوند :

• ویژگی های ملکولی
• تجزیه و تحلیل رئولوژیکی مذاب
• ویژگی های شکل شناسی حالت – جامد
• تعیین خصوصیت فیزیکی و آزمایش خصوصیت الکتریکی