کیفیت سیم و کابل

کیفیت سیم و کابل سیستمی است جهت رسیدن به سطح مطلوبی از ویژگی های یک محصول یا یک سطح مطلوبی از فرآیند تولید و نگهداری آن با برنامه ریزی دقیق، استفاده از ماشین آلات مناسب، بازرسی مستمر و عمل اصلاح کننده هرگاه که الزام باشد. کنترل کیفیت در مواقعی فقط به بازرسی نهایی و جدا کردن محصولات فاقد کیفیت محدود می شود اما در مواردی فراتر از آن عمل می کند.

به عنوان مثال به برنامه ریزی کیفیت، کنترل مواد ورودی، کنترل کیفیت در حین تولید، کنترل مواد خروجی و … می پردازد. در کل می توان گفت کنترل کیفیت سیستمی است که با اتکا به آن می توان کیفیت یک محصول یا یک فرآیند را به حد مناسبی رساند و با برنامه ریزی دقیق، استفاده از ابزارهای کیفی، بازرسی مداوم و … آن را حفظ کرد و یا نسبت به بهبود مداوم آن گام برداشت .

برای هر واحد صنعتی که با ساخت محصول سروکار دارد بازرسی و کنترل کیفیت هر دو الزام است و بین این دو تفاوت آشکاری وجود دارد. در بازرسی بر کیفیت محصولی که ساخته شده است اهمیت داده می شود و کار بازرسی با تعیین محصولات خراب و بد پایان می پذیرد.

اما در کنترل کیفیت به فرآیند تولیدی که محصول را می سازد توجه می شود و در مورد آینده تصمیم گیری می شود. در فرآیند کنترل کیفیت سعی می شود که امکانات تولیدی به نحوی تنظیم شوند که همواره محصولات خوب تولید شود. کنترل کیفیت از بازرسی به عنوان وسیله ای جهت رسیدن به این هدف استفاده می کند.

 

 

کنترل کیفیت محصول ، محاسبه تغییرات ذاتی در هر مرحله از فرایند تولید است . برای این منظور اندازه گیری های لازم بر اساس طرح های از پیش تعیین شده انجام و ثبت می شوند . سپس این داده های اولیه تجزیه و تحلیل شده و برای محاسبه تغییرات ذاتی فرایند تولید به کار میروند .

 

در هر فرایند تولید عواملی که موجب بروز تغییرات می شوند عبارتند از :

–  عوامل تولید ، که به طور تصادفی عمل می کنند ( علل تصادفی )

– عوامل تولید ، که پیوسته در جهتی خاص عمل می کنند ( علل قابل تشخیص )

 

 

تغییرات تصادفی را بی معنی می نامند چون قابل بررسی نیستند و نماینده تغییرات ذاتی فرایند تولیدند .

تغییرات غیر تصادفی را معنی دار می نامند چون وجود علت یا علل قابل تشخیص را در عملیات مختلف فرایند تولید نشان می دهد و اگر به فرایند تولید بدون انجام عملیات اصلاحی اجازه ادامه فعالیت داده شود دیر یا زود سبب تولید محصول معیوب خواهد بود .

به فرایند تولید که قطعاتی تحویل دهد که مشخصاتش ، تحت تغییرات تصادفی باشند فرایند پایدار و بر عکس اگر علل قابل تشخیص ، در فرایند تولیدی در جریان باشد   (همانگونه که علل تصادفی نیز وجود دارند ) فرایند را ناپایدار می نامند .

مؤثرترین راهی که تا کنون برای کنترل کیفیت محصولات پیدا شده است روشهای آماری می باشد. با روشهای آماری می توان تصویری از وضعیت کل تولید به دست آورد. با توجه به اینکه تغییر پذیری یک پدیده دائمی و جزء لاینفک همه محصولات می باشد و مشخصات کیفی هر محصول تغییر می کند، روشهای آماری مؤثرترین وسیله بررسی و کنترل این تغییرات است.

قبل از شروع تولید ، باید تصمیم بگیریم چه چیزی و با چه مشخصاتی تولید شود . سپس مرحله تولید پیش  می آید . در پایان باید بررسی کنیم که آیا محصول تولید شده همان چیزی است که قرار بود ساخته شود یا نه .

در ارتباط با کیفیت محصول تولیدی ، لازم است همه موضوعات پیرامون سه عامل طرح ، تولید و بازرسی مورد بررسی قرار گیرد . کنترل کیفیت آماری ابزاری است که در تصمیمات مربوط به طرح ، تولید و بازرسی به کار می رود .

استفاده مؤثر از سیستم کنترل کیفیت آماری موجب ایجاد هماهنگی بین مسئولین سه بخش مذکور شده ، تا آنها بتوانند در مورد یکایک این عوامل مناسب تر تصمیم گیری کنند.

هر فرایند کنترلی دارای مراحل زیر است :

1 – بر قراری استاندارد : مبنایی است که بر اساس آن عملکردها ارزیابی می شوند .

2 – اندازه گیری : مشخصه های کیفی برای مقایسه با استانداردها ، اندازه گیری و ثبت می شوند .

3 – تجزیه و تحلیل انحرافات و مغایرت ها : پس از اندازه گیری مشخصه ها و مقایسه آنها با استانداردهای مربوطه ، مغایرت ها کشف و بررسی می شوند .

4 – طراحی و انجام اقدامات اصلاحی : پس از یافتن مغایرت ها ، علل بروز اختلاف ( اشکال در طرح ، اشکال در اجرا و یا اشکال در اثر تغییر شرایط محیطی ) را یافته و بر اساس آن اقدامات اصلاحی لازم صورت می گیرد .

کیفیت صرفاً به عهده یک شخص یا بخش نیست ، بلکه به همه افراد مربوط می شود . مسؤلیت در مقابل کیفیت شامل کارگر خط تولید ، ماشین نویس ، مأمور خرید و حتی مدیر شرکت می شود.

مسؤلیت در مقابل کیفیت ، از زمانی که بخش بازاریابی نیازهای مصرف کننده را مشخص می کند ، شروع شده و تا هنگام رسیدن محصول به دست مصرف کننده ادامه می یابد .

تصمیم گیری های مربوط به کیفیت ، در بخشهای مختلفی انجام می شود . به علاوه ارائه  روشی برای پاسخگویی به مسایلی نظیر هزینه ، میزان خطا و اشتباه و اقلام معیوب نیز شامل این مسؤلیت و اختیار می شود .