ویژگی های لاستیک مورد استفاده در سیم و کابل

لاستیک مدت ها قبل از استفاده از عایق های دیگر از قبیل PVC و PE به عنوان عایق کابل و پوشش داخلی استفاده شده است. پلیمر لاستیک در کاربردهای داخلی و صنعتی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.
در ابتدا ، از لاستیک طبیعی استفاده می شد اما این رده از لاستیک ها تا حد زیادی توسط لاستیک های مصنوعی مختلف جایگزین شده اند. تمام لاستیک ها با فرایندی که Vulcanisation نامیده می شود تولید می گردند . لاستیک ها پلیمرهای ترموست هستند. ترموست ها موادی هستند که در معرض گرما ، نرم نمی شوند.
ولکانیزاسیون یک فرایند شیمیایی برای تبدیل لاستیک طبیعی یا پلیمرهای مرتبط به مواد با دوام تر از طریق افزودن گوگرد یا سایر افزودنی ها است. این مواد افزودنی پلیمر را با تشکیل پیوندهای متقابل (پل) بین زنجیره های پلیمری تقویت می کنند.
قبل از کشف فرآیند ولکانیزه شدن ، لاستیک طبیعی می توانست با اسید منعقد و انعطاف پذیر شده تا بتواند شکل بگیرد. اگرچه در دماهای بالا ، لاستیک چسبنده یا ذوب می شود. در دماهای پایین ، لاستیک شکننده می شود. این خصوصیات باعث شده است که این نوع لاستیک غیرقابل استفاده در مصارف صنعتی باشد.
Vulcanization شیمیایی ، لاستیک و گوگرد را ترکیب می کند. در فشار و درجه حرارت بالا ، اتمهای گوگرد بین زنجیرهای طولانی مولکولهای لاستیکی پیوند یا پل ایجاد می کنند. این فرآیند باعث افزایش استحکام و دوام لاستیک و کاهش چسبندگی آن می شود. همچنین باعث می شود لاستیک قابلیت ارتجاعی خود را در دمای بسیار وسیع تری حفظ کند و باعث می شود لاستیک ولکانیزه شده برای بسیاری از اهداف مفید باشد .
استفاده از vulcanization برای ساخت لاستیک از نوع تجاری ضروری است زیرا لاستیک طبیعی به اندازه کافی پایدار نیست تا بتوان از آن در ساخت سیم و کابل استفاده نمود . در حقیقت ، لاستیک طبیعی هنگام گرم شدن ذوب می شود ، هنگام سرد شدن هم می شکند و بسیار چسبنده است. دلیل این امر این است که لاستیک طبیعی از زنجیره های پلیمری مستقل تشکیل شده است که باعث تغییر شکل لاستیک می شود. Vulcanization باعث ایجاد پل هایی بین این زنجیره های پلیمری می شود و باعث می شود لاستیک هنگام اعمال فشار تغییر شکل پیدا کند و هنگام رفع فشار ، به حالت اصلی خود بازگردد.
با افزودن مواد افزودنی مختلف از جمله پرکننده ها ، شتاب دهنده ها و آنتی اکسیدان ها ، می توان ویژگی های این لاستیک های پایه را به میزان قابل توجهی تغییر داد .
ترکیبات مورد استفاده در تولید سیم و کابل لاستیکی معمولی شامل لاستیک طبیعی ، SBR یا استایرن-بوتادین ، لاستیک بوتیل ، EPR یا لاستیک اتیلن پروپیلن ، سیلیکون ، پلی کلروپیرن ، پلی اتیلن کلرو سولفون شده (PCP) و فلوروکربن است.
مهمترین مزیت کلیه کابلهای لاستیکی نسبت به سایر کابل ها انعطاف پذیری عالی در محدوده دمایی است. آنها همچنین دارای خاصیت جذب آب بسیار خوبی هستند. بسیاری از کابل های لاستیکی همچنین از مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر هوای مناسبی برخوردار هستند که آنها را جهت استفاده در محیط های سخت بسیار مناسب می کند. کابل های لاستیکی همچنین در برابر روغن ها و سایر مواد شیمیایی مقاومت بسیار خوبی دارند .