کابل کواکسیال
کابل کواکسیال چیست، نوعی کابل است که معمولاً از سوی انواع اپراتورهای کابل اینترنتی، شرکت های تلفنی و یا ارائه دهندگان اینترنت در سراسر جهان به کار گرفته می شود تا بتوانند انواع داده ها و ویدئوها را منتقل کرده و یا به مشتریان امکان برقراری ارتباطات صوتی را بدهد.
در حقیقت کابل کواکسیال از ابتدای قرن بیستم تا به حال به عنوان نوعی فناوری مهم به کار گرفته شده است که دارای مزایای منحصر به فردی برای انتقال دقیق و مطمئن داده ها می باشد.
البته محدودیت هایی هم دارد که باعث شده است گاهی کابل هایی مثل فیبر نوری، دسته ای یا حتی سیگنال های بیسیم جایگزین آن شوند.
رمز موفقیت کابل کواکسیال طراحی محافظت شده آن است که به هسته مسی کابل این فرصت را می دهد که به سرعت داده ها را منتقل کند و هیچ اشکالی از نظر تداخل عوامل محیطی و یا آسیب های ناشی از آنها به آن وارد نشود.
سه سایز متداول این نوع کابل عبارتند از: RG-11، RG-6 و RG-59.
کابل کواکسیال
RG مخفف عبارت راهنمای رادیویی است. تعداد نسخه های مختلف کابل RG به قطر آن اشاره می کنند؛ مثلا 59 به معنای قطره 0.59 و 6 به معنای 0.06 است. به این کابل، کابل RF هم گفته می شود که مخفف فرکانس رادیویی است.
اکثر کواکس های غیرصنعتی حالا با نام RG-6 شناخته می شوند، ولی این امکان هم وجود دارد که نصابان از کابل های ضخیم ترین مثل کابل RG -11 استفاده کنند.
معمولا کابل های RG که در ساختمان های مسکونی استفاده می شوند، باید دارای امپدانس 75 اهمی باشند.
بیشتر اتصالات شامل متصل کننده های مدل F هستند، ولی این امکان هم وجود دارد که از اتصالات مدل N استفاده شود. در واقع انواع مختلفی از متصل کننده های نوع F برای کابل های RG-6 وجود دارند:
- متصل کننده های فشرده
- متصل کننده های پیچی
- متصل کننده های مدل چین دار
برای برقرار ارتباط به یک متصل کننده نر و یک متصل کننده ماده که از یک مدل باشند، نیاز دارید. متصل کنندگان نر از قسمت خارجی به مرکز سیم وصل می شود، در حالی که متصل کننده ماده این امکان را پیدا می کند که به قسمت داخلی مرکز سیم وصل شود.
باید توجه داشته باشید که گاهی کابل کواکس در قسمت ورودی یا خروجی دچار نشت سیگنال شده و به این ترتیب سیگنال ها دچار اختلال می شوند.
کابل کواکسیال چیست؟
کابل کواکسیال نوعی کابل است که نوعی رسانای داخلی دارد که به وسیله لایه عایق و نیز یک لایه محافظ رسانا احاطه شده است. تصویر زیر ساخت یک کابل معمولی را نشان می دهد. سیگنال الکتریکی از طریق هادی مرکزی جریان پیدا می کند.
- هادی مرکزی – فولاد روکش شده با مس.
- قسمت پیوند دهنده رسانای مرکزی. این قسمت از پلیمر خالص استفاده کرده اند تا رطوبت نتواند به درون آن نفوذ کند.
- قسمت Dielectric – نوعی پلی اتیلن دارای توان مکانیکی پایدار، فوم سلول بسته با VP بالا.
- اولین قسمت هادی خارجی. این قسمت با یک نوار آلومینیوم – آلومینیوم پلیمری به صورت کاملا ایمن به هسته dielectric وصل شده است.
- دومین هادی خارجی. این قسمت با یک نوار آلومینیوم – پلیمر – آلومینیوم اضافی در سازه هایی با وجود سه محافظ و چهار محافظ به کار برده می شود تا قبل و بعد از خمیدگی، محافظ HF را تقویت کند.
- سومین هادی خارجی. که شامل یک نوار اضافی آلومینیوم – پلیمر – آلومینیوم در سازه های سه محافظ و چهار محافظ است تا قبل و بعد از خم شدن، لایه محافظ HF را تقویت کند.
- چهارمین هادی خارجی – یک نوار آلومینیومی مدل 34 یا 36 AWG در ساختارهای دارای چهار محافظ به کار گرفته می شود تا در محیط هایی که نویز RF بسیار شدید است، محافظ LF را بهبود ببخشد.
- قسمت محافظ مقاوم در برابر خوردگی
الف. قسمت داخلی و هوایی – یک ماده غیر قطره ای طراحی شده است تا مانع انتقال رطوبت به درون ساختار کابل شود.
ب. قسمت داخلی – نوعی ترکیب سیال است که می تواند شکاف های کوچک سطح پوششی را بپوشاند.
- سطح پوششی. یک پوشش بیرونی مقاوم در برابر اشعه ماورابنفش که از جنس پلی اتیلن یا پلی وینیل کلرید مقاوم در برابر اشعه ساخته شده است و از هسته اصلی در هنگام نصب شدن محافظت می کند و عمر کابل نصب شده را افزایش می دهد.
- پیامرسان انتگرال. قسمت پشتیبانی سیم فولادی کربنی و گالوانیزه که به به وسیله یک شبکه قابل جداسازی به کابل وصل می شود.
کابل کواکسیال بهتر است یا کابل فیبر نوری؟
هر کدام از این دو کابل می تواند برای انتقال داده های ویدئویی، صوتی و یا سایر اشکال داده استفاده می شود و هر دوی آنها معایب و مزایایی را برای راه اندازی شبکه دارند.
تصمیم گرفتن درباره اینکه کدام یک از این دو نوع کابل بیشتر به درد شما می خورد، به شرایطتان در مورد فاصله اتصال و نیز میزان داده های ارسالی شما بستگی دارد. کابل های فیبر نوری قبل از اینکه به نوعی ریپیتر نیاز داشته باشند، می توانند برای چندین مایل یک سیگنال را با خود حمل کنند.
از آنجا که تلفات سیگنال در کابل کواکسیال بیشتر است، پس باید آن را برای فاصله های کوتاه تر به کار ببرید. کابل های فیبر نوری می توانند اطلاعات بیشتری را با خود حمل کنند و البته بسیار هم گران تر هستند. به همین خاطر است که کابل های فیبر نوری کمتر از انواع کابل های کواکسیال در منازل مسکونی به کار گرفته می شوند.
نه تنها نصب کابل های کواکسیال آسان است، بلکه بسیار هم بادوام هستند. از آنجا که انتقال داده ها از طریق کابل های فیبر نوری سریع تر از کابل های کواکسیال است، بهتر است این کابل ها برای شبکه های حرفه ای مثل شبکه های استفاده شده در پردیس های تجاری یا دانشگاه ها به کار گرفته شوند. اگر به فکر نصب کابل در خانه هستید و یا بر روی شبکه انتقال داده ها با ظرفیت متوسط کار می کنید، بهتر است از همان کابل کواکسیال استفاده کنید.
کابل کواکسیال چیست
امروزه بسیاری از شرکت های مدرن برای خدمات مربوط به باندهای پهن تجاری خودشان از اتصالات کابل استفاده می کنند. بزرگ ترین عیب کابل اینترنت نوسان سرعت آن است. با نگاه دوباره به اینترنت فیبر در برابر اینترنت کابلی، مشخص است که خدمات اینترنت کابلی معمولا بین تعدادی از مشترکان به اشتراک گذاشته می شود.
معنای این حرف آن است که اگر تعداد زیادی از کاربران در یک منطقه مربوط به کابل وجود داشته باشند، و همگی آنها برنامه های پهنای باند متمرکزی را اجرا کنند که همزمان از اینترنت استفاده می کنند، سرعت انتقال داده ها برای هر کدام از آنها متغیری بین صد در صد تا بیست و پنج درصد از سرعتی خواهد بود که وعده داده شده بود از آن برخوردار خواهند بود.
از آنجایی که هزینه کابل های فیبر نوری در برابر هزینه کابل کواکسیال بسیار بیشتر است، بنابراین کابل های فیبر نوری هم بیشتر به چشم می آیند. بعد از اینکه کابل فیبر نوری نصب می شود، هزینه ای که باید برای دسترسی به اینترنت از طریق کابل فیبر نوری پرداخت شود، هم بسیار بیشتر از هزینه ای خواهد بود که برای اتصال اینترنت از طریق کابل کواکسیال پرداخت خواهد شد.
کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست کابل کواکسیال چیست
بدون دیدگاه