روش های اندازه گیری مقطع رساناها

هادی ها همواره بر پایه رده هایی از مقاطع نامی شناخته شده طراحی و ساخته  می شوند ، مقطع رساناها در کشورهای گوناگون بر پایه دستگاه های اندازه گیری متداول در آن کشورها بیان می شوند ولی اکنون تلاش فراگیری در راستای یکسان سازی آنها در دست انجام است به هر ترتیب معیارهای سنجش مقطع رساناها روند زیر را پیموده اند :

الف – تا سال 1970 در کشورهایی که از روش بریتانیا سود می بردند ، مقاطع رساناها با اینچ مربع سنجیده می شدند .

ب – در قاره اروپا از روش متریک بر اساس میلی متر مربع سود می برند ، و امروزه در بریتانیا نیز همین روش کاربرد دارد . در حقیقت به جز کشورهای آمریکای شمالی و جنوبی و وابستگان آنها ، دیگر کشورهای جهان استانداردها و تعاریف رساناها را بر پایه استاندارد IEC به شماره 60228 پذیرفته اند .

پ – در آمریکا معیار اندازه گیری سیم آمریکایی تا مقطع 4/0 برابر با 107 میلی متر مربع با واحد AWG است . و برای مقاطع بزرگتر از واحد هزار میل MCM سود  می برند .

یک میل برابر با یک هزارم اینچ است و هر میل گرد بازگو کننده مقطع یک میله جامد گرد است که قطر آن یک میل باشد .

دریافت درستی از اندازه های مقطع نامی آن گونه که در استانداردها کاربرد یافته اند بسیار اهمیت دارد ، زیرا دستیابی همیشگی به یک مقطع دقیق برای سازندگان ناممکن است .

آنچه این کار را ناممکن می سازد یکی این است که جریان در اصل در هریک از رشته سیم های موجود در رسانا جاری می گردد و از آنجا که رشته سیم های بیرونی تر رسانا به علت تاب های مارپیچی درازتر از رشته سیم های درونی تر هستند پس مقاومت آنها بیشتر بوده و مقاومت رسانا را افزایش می دهند .

روش های اندازه گیری مقطع رساناها

دوم آنکه برای دستیابی به یک مقطع نامی به شمار بسیاری از رشته سیم های استاندارد با مقاطع مختلف و جور کردن آنها با هم نیاز می باشد پس روشن است که این کار اقتصادی نیست و در عمل تنها چند رشته سیم استاندارد با مقاطع مختلف به کار برده می شود

این موارد است که همواره دوباره نگری در استانداردهای رساناها را پیش روی می گذارد و سازندگان را وادار می سازد که شمار و مقطع رشته سیم ها و چگونگی مراحل ساخت یک رسانا را خود گزینش کنند و آنها را طوری تنظیم کنند تا به جای رسیدن به یک مقطع نامی به بیشترین مقاومت ویژه تعیین شده برای رسانا دست یابند .

بدین ترتیب مقطع موثر الکتریکی که بر پایه بیشترین مقاومت d.c برای رسانای مورد نظر به دست می آید همواره با مقطع نامی اختلاف اندکی دارد گاهی بزرگتر و گاهی کوچکتر است یعنی یک قاعده روشنی را دنبال نمی کند .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *