وی با بیان اینکه اگر تجهیزات ایمنی ساختمان پلاسکو مناسب بود، تجهیزات آتش‌نشانان برای اطفای حریق کافی بود، تصریح کرد: یک لوله انتقال آب از پایین به بالا در ساختمان پلاسکو وجود داشت اما در طبقه دهم و یازدهم شیر آب کار نکرد و آتش‌نشانان مجبور شدند که به طبقه هشتم بروند در حالی که اگر سیستم ساختمان امکانات اولیه را داشت، تجهیزات آتش‌نشانان در آن زمان برای اطفای حریق کافی بود.

رئیس کمیته فنی بررسی حادثه پلاسکو با بیان اینکه برخی‌ها می‌گویند که آتش‌نشانی باید در این حادثه از بالگرد استفاده می‌کرد، تاکید کرد: هرچند که بالگرد برای این سازمان مورد نیاز است اما برای حادثه پلاسکو به دلیل محدودیت فضا و نوع حریق نمی توانستیم از بالگرد استفاده کنیم.

شکیب با تاکید بر اینکه ۴ سقف بالاتر از حریق مانع بین بالگرد و حریق بود و زاویه پرتاب آب نیز محدود بوده است، یادآور شد: استفاده از بالگرد در طبقات ۱۰ الی ۱۲ کارآیی لازم را نداشت بر همین اساس به دلیل سنگینی وزن سازه به علت تزریق آب ساختمان فروریزش کرده است.

وی اضافه کرد: صحبت های مطرح شده در خصوص سنگین شدن ساختمان به دلیل ریختن بیش از حد آب را نیز رد می‌کنم و پیشنهاد می‌ کنم که افراد از اظهارنظرهای غیرکارشناسی بپرهیزند.

رئیس کمیته فنی حادثه پلاسکو تاکید کرد: اگر آتش نزدیک به نما بود، به راحتی می‌شد آن را مهار کرد اما حریق در عمق ساختمان ایجاد شده و امکان مدیریت آن سخت‌ بود.

شکیب ادامه داد: در زمان فروریزش ابتدا قسمت شمال غربی به علت افت مقاومت در تیرهای فرعی فرو می‌ریزد و ۲ الی ۳ تن از آتش‌نشانان که پیش‌بینی فروریزش نداشتند محبوس می‌شوند و تعدادی از آتش‌نشانان نیز برای کمک به آنها می‌روند که پس از ۹ دقیقه ساختمان فرو می‌ریزد و آنها جان خود را از دست می‌دهند.