کابل چیست

بطور کلی کابل دارای یک تعریف عمومی می باشد و آن عبارتست از هر نوع هادی که قابلیت عبور جریان برق را دارا بوده و بوسیله موادی از محیط پیرامون خود عایق شده باشد . به صورتیکه ولتاژ روی سطح عایق بکار رفته نسبت به زمین صفر باشد و ولتاژ روی سطح هادی بکار رفته نسبت به زمین به میزان ولتاژ فازی باشد ، کابل نامیده می شود .

با توجه به تعریف بالا در مورد کابل مشاهده می گردد که این تعریف موارد بسیار زیادی را در بر می گیرد . دلیل استفاده از عایق در کابل ها به علت آن است که در هنگام نصب و قرار گرفتن کابل در داخل زمین باعث از بین رفتن سیم هادی داخل کابل با زمین گردیده و ولتاژ سطح زمین صفر باقی بماند .

در سیم های هوایی ولتاژ جزو مشخصات الزامی نبوده در حالیکه در کابل های زمینی علاوه بر داشتن مشخصات کابل از قبیل سطح مقطع و نوع عایق به کار رفته در آن و جنس سیم از لحاظ مقاومت های مکانیکی ، حتما می بایست ولتاژ کابل را نیز در نظر گرفت و یک یا چند رشته بودن این کابل ها نیز بسیار حایز اهمیت است . جهت عایق نمودن سطح خارجی کابل ها امروزه با توجه به نوع مصرف آنها از مواد مختلفی استفاده می گردد . که مهمترین آنها استفاده از کاعذ های مخصوص آغشته به روغن های مخصوص می باشد .

نوع دیگری از عایق ها که امروزه استفاده از آن تقریبا” به طرز روز افزونی افزایش یافته است استفاده از مواد پلاستیکی و بخصوص استفاده از پلی وینیل کلراید است .

از آنجائیکه کابل های زمینی یعنی کابل هایی که در داخل و زیر زمین نصب  می گردند همواره در معرض انواع فشارها و تنش های مکانیکی مختلف قرار می گیرند بنابراین در ساخت آنها از قسمت های محافظ مختلفی از قبیل استفاده از نوارهای فلزی و جهت افزایش مقاومت مکانیکی در کابل ها و غلاف های سربی به منظور جلوگیری از نفوذ آب به داخل کابل استفاده گردیده است و همچنین بر روی این غلاف های سربی و نوارهای فلزی نیز جهت محافظت بیشتر از لایه های قیر گونی نیز استفاده می گردد .